Schizofrenia bezobjawowa

W moim powiecie nie ma ani jednego chorego na koronawirusa. Ale muszę się dusić w maseczce. Bo - na pewno, kurdele bele, jest mnóstwo chorujących bezobjawowo. Gdyby nie to iżem okulistycznie człowiekiem przyszłości, tak mi mówią wszyscy badający mnie okuliści, bo mam jedno oko do dali, a drugie do bliży, to widziałabym mało co, bo - w okularach prawie nic nie widać - są zaparowane. A bez okularów - no wiadomo. I jak tu prowadzić auto? No bo jadę przeważnie z koleżankami. Nie mieszkamy razem, więc powinnyśmy te cholerne maseczki nosić. Po co? I tak razem chodzimy na spacery. Oczywiście nielegalnie, bo we 3. Bo one na pewno (a może ja) mają tę schiz... o! pardą koronawiruserię bezobjawową. Planowałyśmy zrobić sobie grilla w trakcie majówki, ale  w sobotę wieczorem jeździła tu policja kontrolując grillowiczów, czy aby mieszkają razem w jednym domu. No, jasne, bo jak by nie mieszkali tooo, no właśnie co? Koronawiruseria bezobjawowa. No, niby ci przyjezdni nie figurują w statystykach naszego powiatu, ale... Sporo ich tu przyjechało, no ja się im nie dziwię, w końcu lepiej siedzieć w domku z ogródkiem, koło lasu, niż w bloku się dusić. Tych przyjezdnych jednak omijam, ale - z dużą dozą prawdopodobieństwa - zdrowi są. Jednak trochę i mnie massmedia paranoją zakaziły. Internet słabo chodzi - przyjezdni pracują zdalnie wysysając go. No, ale, koleżanki, z którymi tego grilla miałyśmy zrobić, a i tak wiele rzeczy robimy we 3, przestraszyły się tych sobotnich policyjnych kontroli, boją się mandatu, i grilla nie będzie.
No a tak poza tym moje życie to akurat wygląda mniej więcej tak samo jak przed, jak mieszkałam sama na odludziu, tak mieszkam. Jak przeważnie spędzałam czas sama ze sobą - tak spędzam. Jak chodziłyśmy we 3 na spacery, tak chodzimy. Jedyna różnica - rzadziej jeżdżę do miasta, bo mi ta cholerna maseczka mocno przeszkadza.
I w ogóle nie rozumiem tego co się wokół zarazy dzieje. Co wyczyniają władze, co wyczyniają masmedia. I po co to wszystko.
P.S. Ja nie twierdzę, jak niektórzy, że tego koronawirusa nie ma. Chodzi mi tylko o skalę problemu, w sposób straszliwy i zupełnie dla mnie niezrozumiały, wyolbrzymioną. Matko boska, zmarło ok 500 osób. W ciągu dwóch miesięcy. To jest nic w porównaniu do innych przyczyn zgonów. Ludzie umierają, takie jest prawo buszu i tego się, niestety, albo może na szczęście, nie da zmienić. Statystycznie w Polsce 1100 osób dziennie. To czemu takie halo z powodu tych kilkunastu dodatkowych? Więcej szkody ta panika przyniesie niż pożytku. A co z tymi, co normalnie lądowali w szpitalu? I to dla ratowania życia? Teraz sobie cichutko umierają po domach. 12 000 w skali kraju się zaraziło. No co to jest w blisko 40 000 000 milionowym społeczeństwie? Nic. Nic zupełnie. Nawet jeśli jest tych zarażonych 10 razy więcej - to też nic. Straszą nas tymi przypadkami bezobjawowymi. Mi się to kojarzy wyłącznie ze schizofrenią bezobjawową (patrz w google). Szwedzi nie udupili społeczeństwa i wcale nie mają więcej chorych ani zgonów. I tu mi jeszcze mówią, że tak ma być najmarniej przez dwa lata. Gdzie tu jakiś sens?